NBA 90s blog

Fun Fact: Jeśli jest coś, czego żałuję w związku z założeniem bloga o latach dziewięćdziesiątych w NBA, to fakt, że ten przedział czasowy nie obejmuje większości kariery Larry’ego Birda. Tak się jednak składa, że mój ulubiony moment tej kariery przypada na okres ważności MMJK. Wydarzył się dokładnie 8 marca 1991 roku, gdy Boston Celtics pojechali do Los Angeles zmierzyć się z Clippers. Gdybym miał podać tylko jeden przykład na potwierdzenie tezy, że Larry Bird był największym kozakiem w historii NBA, byłaby to ta właśnie sytuacja (właściwa akcja rozpoczyna się w 3 minucie i 14 sekundzie wideo, a gwóźdź programu wbity jest 35 sekund później):

Tak jest – Larry Bird był tak bardzo cool (w swoim nie byciu cool), że nawet rywale (w tym wypadku Ken Bannister) przybijali mu piątki w czasie meczu.

Fun Fact: Tak sobie ostatnio myślałem o tym, co Russell Westbrook wyprawia w sezonie 16/17 i choć kosmiczne jest to na wielu statystycznych poziomach, to ja skupiłem się na jego drygu do wykręcania triple-double z przynajmniej 40 punktami, bo przypomniało mi się, że TVP retransmitowało kiedyś mecz, w którym Chris Webber dokonał tego samego.

Kilka kliknięć myszką na Basketball Reference później miałem taką tabelkę:

Gdyby nie ostatnie statystyczne ekscesy Russa i Jamesa Hardena, liderem pod względem czterdziestek w ramach wyniku potrójnie podwójnego w nowożytnej NBA byłby Larry Bird, ex aequo z LeBronem Jamesem i Michaelem Jordanem (choć LBJ przełamuje ten remis mając jako jedyny w tym gronie 40/10/10 w meczu playoffs, co od 1983 roku udało się jeszcze tylko Charlesowi Barkleyowi). Larry Legenda pracujący na tę pozycję wygląda mniej więcej tak:

Oczywiście jeśli chodzi o całą historię ligi, a nie tylko ostatnie 34 lata, powyższa tabelka się zmienia. Oscar Robertson miał aż 22 mecze z 40/10/10 i to on jest rekordzistą wszech czasów (przypominam, że wracamy do sezonu zasadniczego) a Westbrook spada na drugie miejsce wyprzedzając z kolei Wilta Chamberlaina, który ma w karierze o jeden taki wyczyn mniej niż lider OKC.

Fun Fact: W sezonie 90/91 Boston Celtics – pod wodzą trzech podstarzałych gwiazdorów (Bird – 34 lata, Kevina McHale – 33 lata, Robert Parisha – 37 lat), trenera debiutanta (Chrisa Ford) oraz obiecującego tercetu młodzików (Reggie Lewis, Brian Shaw i Kevin Gamble) – świetnie rozpoczęli sezon (Ford został nawet trenerem Wschodu w All Star Game). Gdy w grudniu poproszono Larry’ego Legendę o realną ocenę siły swojego teamu, ten odpowiedział:

„Brakuje nam jednego gracza, żeby zdobyć mistrzostwo”.

A po krótkiej pauzie dodał:

„Magica Johnsona, albo Michaela Jordana”.

Fun Fact: Gdy dorastałem mało był rzeczy w mojej opinii bardziej cool niż karty NBA i komiksy X-Men rysowane przez Jima Lee. Mogę sobie tylko wyobrażać jak daleko doleciałyby kawałki mojego mózgu po wybuchu głowy, który nastąpiłby gdybym w posiadanie tej karty wszedł w tamtym czasie a nie dopiero wiele, wiele lat później.