NBA 90s blog

Fun Fact: Charles to jeden z czterech braci Jones, którzy grali w NBA. O tym rekordowym rodzeństwie pisałem już, gdy inny jego przedstawiciel – Major Jones – gościł na łamach „Atramentu Sympatycznego”. Fani ligi z lat 90 mogą go kojarzyć jako staruszka, który w połowie dekady dołączył do składu Rockets. Zagrał tylko 3 mecze w sezonie zasadniczym 94/95, ale wszedł do składu playoffowego i wystąpił w 19 meczach post season, zaliczając w nich po 12.5 minuty i zdobywając mistrzostwo w wieku 37 lat. Dociągnął w NBA do czterdziestki, kończąc karierę w 1998 roku. Zawodnikiem Rockets był niecałe 4 sezony, a najwięcej czasu spędził w Washington Bullets (lata 1984-1993).

To był klasyczny wyrobnik, który specjalizował się w blokach (średnia z kariery w przeliczeniu na 36 minut to 2.9) i walce pod tablicami. W ataku był jednak tak niekompetentny, że ma najniższy Usage w ostatnich 40 latach, wśród zawodników z minimum 82 meczami w NBA – 6.7. Oznacza to, że na 100 akcji jego drużyny, gdy był na boisku, Jones rzucał, był faulowany lub tracił piłkę tylko niecałe 7 razy. Możliwe, że powyższe wideo zawiera 70% jego akcji ofensywnych z całej kariery…

Nawet Joel Anthony był bardziej aktywny ofensywnie…

Nic więc dziwnego, że rekord kolejnych spotkań z mniej niż 10 punktami należy właśnie do niego (i wynosi 321). Łącznie w 770 meczach, jakie Jones rozegrał w sezonie zasadniczym i playoffach, dwucyfrową liczbę punktów udało mu się uzyskać 22 razy.

Tak czy siak, był cenionym specem od brudnej roboty no i pokażcie mi gościa wybranego ze 165 numerem draftu z większymi osiągnięciami.

Na koniec cytat:

„Jeśli oceniasz przydatność i umiejętności gracza tylko patrząc na statystyki, to nigdy nie chciałbyś mieć w swojej drużynie C.J.’a. Jeśli jednak ważne są dla ciebie wygrane, lepiej żebyś miał przynajmniej jednego lub dwóch.” — Paulo Coelho Wes Unseld (trener z czasów gry w Bullets)