Fun Fact: Na koniec lat 90, Sports Illustrated wybrał listę najlepszych sportowców wszech czasów w każdym z 50 stanów. Ward załapał się na 27 miejsce w stanie Georgia i jest na niej trzecim koszykarzem – po Walcie Frazierze (#4) i Normie Nixonie (#16) – co ciekawe jednak nie znalazł się na tej liście za zasługi na parkiecie, a na boisku futbolowym – na studiach jako quarterback poprowadził Florida State do mistrzostwa kraju i zdobył prestiżową nagrodę Heismana.
Mimo wielkich sukcesów na uczelni, nie dostał przed draftem do NFL żadnej gwarancji wyboru w pierwszej rundzie i dlatego obraził się i postanowił poszukać szczęścia w NBA, gdzie Nowy Jork uczynił go 26 zawodnikiem wybranym w naborze z 1994 roku. Kariery nie miał wybitnej, ale wstydu też nie było, choć zawsze wspominam go słodko-gorzko, bo kojarzy mi się z tym niesławnym starciem z P.J. Brownem w playoffach 1997, przez które Knicks odpadli w serii z Miami mimo prowadzenia 3-1.
Zawsze uważałem, że Knicks w latach 90 nie mieli lepszego rozgrywającego niż wysłany do Clippers na początku dekady Mark Jackson (z całym szacunkiem dla Dereka Harpera), ale Charlie pasował do Nowego Jorku, który miał długą tradycję graczy nadrabiających braki talentu pracą, sprytem i parkietowym poświęceniem.
NBA 90s blog 