Bryant Stith & LaPhonso Ellis

Bryant Stith LaPhonso Ellis

Fun Fact: Zawsze uważałem, że „Bryant Stith” to dziwne imię i nazwisko (a przez większość tego „zawsze” nie wiedziałem nawet, iż w pełnej wersji brzmi ono „Bryant Lamonica Stith”) – jakby ktoś nasadził w nim literówek. Oczywiście przyzwyczaiłem się, gdy jego posiadacz został mocnym ligowym średniakiem, specem od obrony, z pewnymi aspiracjami ofensywnymi.

Trudno znaleźć fana NBA z lat 90, który nie darzy sympatią graczy Nuggets z pierwszej połowy ostatniej dekady XX wieku – pewnie nawet kibice Sonics szanowali ich za pokonanie ich pupili w pamiętnej inauguracyjnej rundzie playoffów 1994. Z tego względu postanowiłem podbić atrakcyjność tego posta, ilustrując go kartą, na której Stith widnieje razem z LaPhonso Ellisem. Nie wiem ile mam kart z Bryantem Stithem, ale wiem, że Bryant Stith ma je wszystkie. O swoim karcianym zbieractwie rozmawiał ponad dwa lata temu ze Sports Collectors Digest:

„Kolekcjonowanie moich kart to frajda, ale też pamiątka dla moich dzieci i wnuków, sposób, żeby pokazać im, czego tatuś dokonał. Jestem dumny ze wszystkich kartoników z moją podobizną. Raz na jakiś czas zdejmuję z półki album z nimi, przeglądam i po prostu wspominam, delektuję się tamtymi chwilami.”

A ponieważ dziś, 17 lutego, mamy kolejne urodziny Michaela Jordana, dodam, że Stith swój numer 23, z którym grał w Nuggets, wybrał właśnie na cześć Jego Powietrzności, swojego największego idola. Musiał się czuć szczególnie, gdy w 2002 roku, jako gracz Cleveland (już z 20-tką na plecach) stał najbliżej kosza, do którego wpadała właśnie piłka po rzucie w ostatniej sekundzie MJ’a – jego trzeci i ostatni „The Shot”, którym raz jeszcze pognębił Cavs w ich hali.

(PS1: Nuggets z sezonu 93/94 to – uwzględniając pełne imiona i nazwiska – najlepiej nazywająca się piątka wszech czasów: Bryant Lamonica Stith, LaPhonso Darnell Ellis, Mahmoud Abdul-Rauf, Dikembe Mutombo Mpolondo Mukamba Jean Jacques Wamutombo i tylko ten Reggie Williams na skrzydle trochę psuje efekt, ale można pofantazjować, że zmienia go LaFarrell Darnell Mee lub Adonis Adelecino Jordan. Warto dodać, że w tamtym składzie był jeszcze Brian Williams, ledwie parę lat przed przemianowaniem się na Bisona Dele.)

(PS2: O wpis na temat Bryanta Stitha prosił Piotr Gałandzij)

Otagowane ,

One thought on “Bryant Stith & LaPhonso Ellis

  1. […] Warto też dodać, że w lata 90 Chris Smith (który zresztą jest kuzynem Mario Chalmersa) wszedł jako członek ostatniej reprezentacji koszykarskiej USA, która nie mogła mieć w swoich szeregach zawodowców. Na MŚ w Argentynie wywalczył brązowy medal (porażka z Jugosławią w półfinale, rewanż za porażkę w drugiej fazie grupowej z Portoryko w meczu o trzecie miejsce), a jego kolegami z drużyny było wielu naszych dobrych znajomych, takich jak: Alonzo Mourning, Christian Laettner, Kenny Anderson, Billy Owens, Todd Day & Lee Mayberry, Chris Gatling i Bryant Stith. […]

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: