Fun Fact: Kibice NBA z lat 90 pamiętają go bardziej z krótkiej kariery w roli trenera Toronto Raptors, ale Darrell Walker był też wyjątkowym koszykarzem, który w moją ulubioną dekadę ligi wszedł ze średnimi za sezon 89/90 na poziomie 9.5 PPG, 8.8 RPG i 8.0 APG. Jeśli wykreślimy kosmiczne osiągi Oscara Robertsona i Wilta Chamberlaina, tylko czterech innych zawodników w historii ligi może się pochwalić linijką 9/8/8 za całe rozgrywki: Magic Johnson (3 razy), Michael Jordan, Jason Kidd i Fat Lever. Walker jest ex aequo (z innym Walkerem, tym który marzył o rzutach za cztery punkty) na 20 miejscu w historii ligi pod względem triple-doubles w karierze (ma ich 15), a jego wszędobylskość i nieustępliwość umożliwiła mu przy wzroście 6 stóp i 4 cali zaliczać nawet 17 zbiórek w jednym spotkaniu…
Szukając dodatkowych informacji na temat Walkera natrafiłem na ciekawy artykulik z 1993 roku, którego autor wyrażał zaniepokojenie nagłym spadkiem ilości notowanych triple-doubles w sezonie 91/92, czyli okresie gdy wysychało źródło potrójnych wyników dwucyfrowych zasilane głównie przez takich graczy jak Magic, Larry Bird, Jordan, Lever czy właśnie Walker. Przez 10 lat lider kategorii triple-doubles miał ich co najmniej 10, a w 1992 roku jedynie 2. Jak się potem miało okazać, tacy gracze jak m.in. Kidd, Grant Hill czy Chris Webber przejęli pałeczkę, ale to ciekawe, iż 22 lata temu uważano potrójnie podwójne statystki za ginącą sztukę. Rzeczony artykuł zawiera jeszcze jedną ciekawostkę – bezlitosną recenzję najsłabszego elementu gry Darrella Walkera, określającą go jako „gracza NBA, który ma największą szansę stłuczenia kiedyś tablicy swoim rzutem”. Auć.
NBA 90s blog 